ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΣΤΟ… CIPRΩ

τσιπρόβολο

ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΣΤΟ… CIPRΩ

Δυστυχώς, πέσαμε σε φωλεά κνωδάλων! Ήγουν, φωλεά αποφωλίων πολιτικών, τυχοδιωκτών, ανευθύνων, τζογαδόρων, αριβιστών, ιδεοληπτικών, εμμονικών, κομπορρημόνων, κομματολάγνων, ψευδολόγων, αέργων, περιέργων, αεριτζήδων, σουλατσαδόρων, σαλτιμπάγκων και πατριδοκαπήλων με κουκούλα ατελείωτης… λεβεντιάς και υπερηφάνεια απελευθερωμένου δοσίπυγου.

Κρίμα που δεν έγινε ακόμα ο αγωγός του Πούτιν για το αέριο, γιατί με τη μαγκιά και την κλανιά που έπεσε, τον τελευταίο καιρό, στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας (και της «πρώτη φορά» αριστεράς), θα χρειαστούμε, οπωσδήποτε, ένα λούκι. Και μην φοβάστε˙ λεφτά υπάρχουν! Εκτός από τις προκαταβολές, που αφειδώς μας τις ακούμπησε ο Βλαδίμηρος, περιμένουμε και τους πακτωλούς χρυσού από τις B.R.I.C.S. Αμ, τι νομίζετε, μπρίκια κολλάμε; Κυρίως, όμως –αδέρφια, ξαδέρφια, συντρόφια και συμπατριώτες – κρατήστε ετούτο: πετύχαμε φλέβα! Και τί φλέβα! Φλέβα μαλθακίας, για να εφοδιάζουμε εφ΄όρου ζωής ολόκληρη την Ευρώπη. Ήταν καιρός να αρχίσει, επί τέλους, η εκμετάλλευση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων και στη χώρα μας! Τρέμετε Γερμανοί και γερμανοτσολιάδες˙ οι τζιχαντιστές της μαλακίας ante portas!

Η λογική εάλω από του θυμικού τον κάλο! Βοήθειά μας…

 Μ.Π.

27 Ιουνίου 2015
Πανελλήνιος Ημέρα Συντονισμένου Αυνανισμού

ΟΤΑΝ Ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΠΑΖΕΙ…

 

Επειδή την Τρίτη που μας πέρασε ο μήνας (Οκτώβριος) είχε εννιά, αλλά κανείς δεν έπαιζε διπλοπενιά στην Αθήνα, μιας και όλοι είχαν μαζευετί να «υποδεχτούν» τη Μέρκελ, καλό είναι να πάμε μερικές δεκαετίες παραπίσω, στο 1986, τότες που ο Αντρέας θεμέλιωνες το «σοσιαλισμό» και έκανε τις πρώτες τρύπες στον Τιτανικό πριν τον βουλιάξει οριστικά ο τιτάνας υιός του.  Δεν μας φταίει ούτε η Μέρκελ, ούτε οι απανταχού τοκογλύφοι. Οι τοκογλύφοι πάντα υπήρχαν και πάντα την ίδια δουλειά έκαναν. Για να μην ξεχνιόμαστε λοιπόν, αλλά και για να μην παραμυθιαζόμαστε για το ποιος φταίει, παραθέτουμε το κύριο άρθρο του τότε διευθυντή του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» κ.
Γιάννη Μαρίνου, στο τεύχος της 22ας Μαΐου 1986, υπό τον τίτλο:«Προτιμούμε να πνιγούμε χορεύοντας, όπως οι επιβάτες του Τιτανικού;».

Με αφορμή την έκθεση του τότε διοικητή της Τράπεζας της
Ελλάδος κ.Δημ.Χαλικιά, ο οποίος μέσω ύβρεων από τις «προοδευτικές»
δυνάμεις [σήμερα ο «προοδευτισσμός» απλώς έχει αλλάξει καφενείο και όνομα] έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου για την ελληνική οικονομία, ο κ.Γ.Μαρίνος έγραφε:…

«Και ιδού πού φθάσαμε: Αντί να δουλεύουμε για να παράγουμε εισόδημα,
να τρώμε από τα έτοιμα και από τα δανεικά.Αντί να φτιάχνουμε νέα
εργοστάσια, να κλείνομε κι αυτά που υπάρχουν. Αντί να εκσυγχρονίζουμε
τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις, να τις αφήνουμε βαθμιαία να καταντούν
παλιοσίδερα. Αντί να βελτιώνομε την παραγωγικότητά μας, να
επιβραβεύουμε με κάθε τρόπο την τεμπελιά και την λούφα. Αντί να
προωθούμε τις εξαγωγές μας με καλά και φθηνά προϊόντα, να υπονομεύομε
την ανταγωνιστικότητά τους με αποτέλεσμα να μην μπορεί πια να πουληθεί
η ελληνική παραγωγή ούτε μέσα στην ελληνική αγορά.

Αντί να ενθαρρύνομε το κέρδος, ώστε να περισσεύουν λεφτά για νέες
επενδύσεις και καλύτερες αμοιβές των εργαζομένων, το εμποδίζομε με
κάθε τρόπο, με αποτέλεσμα τον πολλαπλασιασμό των προβληματικών
επιχειρήσεων και την απειλή των μαζικών απολύσεων, αφού οι
βιομηχανικές μας επιχειρήσεις δεν μπορούν πια να επιβιώσουν.

Αντί να στηρίζομε με κάθε τρόπο την εγχώρια παραγωγή, την καταδιώκομε
με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο, διευκολύνοντας έτσι τις εισαγωγές
και την κυριαρχία των ξένων στην ελληνική αγορά.

Αντί οι εργατοϋπάλληλοι να υπερασπίζονται την εθνική παραγωγή με την
εργατικότητα και την συμπαράστασή τους προς τους ομοεθνείς εργοδότες
τους, πολλοί απ’ αυτούς υπονομεύουν με απεργίες, στάσεις εργασίας,
καταλήψεις, κοπάνες, νωθρότητα, τσαπατσουλιά και συνεχείς εκδηλώσεις
μίσους τις ντόπιες παραγωγικές μονάδες, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στα
ξένα προϊόντα και στη δική τους μιζέρια και ανεργία.

Αντί το δημόσιο να διαχειρίζεται με σύνεση και πόνο τα έσοδα από την
φορολογία, τα διασπαθίζει σε καταναλωτικές δαπάνες σε έργα βιτρίνας,
σε αθρόες προσλήψεις υποαπασχολούμενων, σε επιδοτήσεις, χαρισμούς
οφειλών, σε δανεικά και αγύριστα και σε διαιώνιση της αντιπαραγωγικής
δομής της δημόσιας διοικήσεως και της χρονοβόρας και δαπανηρότατης
γραφειοκρατίας.

Αντί να αναπτύσσομε την παραγωγή και να ενισχύομε την αυτοδυναμία της
οικονομίας μας, το’χουμε ρίξει στον δανεισμό από το εσωτερικό και
κυρίως από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να έχομε φθάσει στο τραγικό
σημείο να δανειζόμαστε πια κάθε χρόνο 2-3 δισεκατομμύρια δολλάρια από
τους ξένους για να εξοφλούμε προηγούμενα δανεικά.

Αντί να διευκολύνεται η εισαγωγή νέας τεχνολογίας και η ευελιξία των
επιχειρήσεων ώστε να αποφεύγουν τα οικονομικά αδιέξοδα και το μοιραίο
κλείσιμό τους, αντί να ενθαρρύνεται η υλική επιβράβευση των
προκομμένων και ευσυνείδητων, επιβάλλεται με κάθε τρόπο το αντίθετο.

»Αυτή είναι η πραγματικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Και αυτοί που αντιδρούν στην απαιτούμενη θεραπευτική αγωγή, φαίνεται
ότι προτιμούν να

καταποντιστούμε όλοι, χορεύοντας και τραγουδώντας, όπως οι επιβάτες
του Τιτανικού.

Και αυτό σχεδόν σίγουρα θα συμβεί, αφού τα σωστικά μέσα ολοένα και
περιορίζονται.».

Δεν ήταν θέμα προφητείας αλλά απλής ανάγνωσης των αριθμών και στοιχειώδους πολιτικής σύνεσης. Όπου όμως περισσεύει ο λαϊκισμός, τα στοιχειώδη καταντούν πολυτέλεια…

Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΑΙ ΤΟ Δ.Ν.Τ.

Ο ...Οδυσσέας

  

    

Στο διάγγελμα του για την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης ο G.A.Papandreou αναφέρει:  

«…Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό. Όμως, πλέον, ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά.  

Μπροστά μας έχουμε ένα ταξίδι με απαιτήσεις από όλους μας, αλλά με μια νέα συλλογική συνείδηση και κοινή προσπάθεια θα φθάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι…»   

  

Αναγνώστης της Ναυτεμπορικής σχολιάζων το διάγγελμα έγραψε:

 

   

«Κάποιος πρέπει να πληροφορήσει τον Γ. Παπανδρέου ότι και ο Οδυσσέας ήξερε το δρόμο για την Ιθάκη, αλλά του πήρε 10 χρόνια για να φτάσει. ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, οι άλλοι πέθαναν στην διαδρομή.»  

Σχόλιο «F»: Δεν γνωρίζω εάν ο G.A.P. εστράφη προς την κωπηλασία όντας απογοητευμένος από την ποδηλασία ή το έκανε προπονούμενος βξα το ρόλο τού …Οδυσσέα! Αν έπαιζε η Αντζελα την Πηνελόπη, χαλάλι τα βάσανα και οι θυσίες. Ποιος όμως μου εγγυάται ότι το …casting δεν θα το κάνει ο Strauss – Kahn (του Δ.Ν.Τ.) και ότι δεν θα δώσει το ρόλο στην άλλη Άντζελα, τη νεραϊδογέννητη Μέρκελ; Καλύτερα να μας φάνε οι …Κυκλωπες. Ο Θόδωρος, πάντως, έχει καπαρώσει το ρόλο του …Πολύφημου! Που να μας πάρει και να μας σηκώσει ο Αίολος…  

   

  

Στη χώρα των ...Ευρω-φάγων

  

   

Η Πηνελόπη

  

Η ...Σκύλλα

  

   

Ο ...Χέστωρ